Vervolg op kerst

Op tweede kerstdag ben ik nog gaan werken in het ziekenhuis. In Uganda wordt deze dag namelijk niet echt als een feestdag gevierd en het ziekenhuis is ook gewoon open. Het was alleen zo rustig op de gynaecologie dat ik van zuster Sarah toestemming kreeg om te gaan helpen op de verloskamers!!!

Ik natuurlijk helemaal blij, want ik zag al een bank vol met aanstaande mama´s! Er zijn geen bedden beschikbaar voor de vrouwen die met weeën naar het ziekenhuis komen. Ze wachten daarom op hun beurt op een bankje voor de verloskamers. De verloskamers van dit ziekenhuis bestaat uit 4 bevalbedden samen in een kleine ruimte. Het zal niet groter zijn dan 4 bij 4 meter en dan is er nog een gangetje wat helemaal vol met spullen staat. Veel van deze spullen worden niet gebruikt omdat de materialen zo versleten zijn dat ze niet meer te gebruiken zijn. Zo gaat dat dus in een staatsziekenhuis waar gemiddeld 500 baby´s per maand geboren worden!

5 Minuten nadat ik me gemeld had op de verloskamers beviel er al een mama. Ze was door de vroedvrouwen de gang op gestuurd om rond te gaan lopen en de weeën op te wekken. Ze ging dus alleen maar op een bed liggen, perste 2x en hup daar was haar kindje al! Ik wist in die 5 minuten natuurlijk nog niet waar alle materialen lagen enzo dus ik kon het kindje niet zelf aanpakken.
Er was nog een andere zwangere met weeën. En een halfuurtje na de eerste bevalling kwam er nog een derde binnen. Genoeg voor mij om mee te helpen dus. Bij de tweede mama die beviel kon ik goed zien hoe de vroedvrouwen hier werkte. Ik schrok er echt van hoe weinig materialen er zijn in het ziekenhuis! De vrouwen moeten best veel spullen meenemen en materialen zoals steriele handschoenen, infuusnaalden, verband en gaas moeten ze allemaal zelf kopen. Voor de gemiddelde Ugandees is dat best wel een uitgave en er zijn er dus ook bij die zich hiervoor in de schulden moeten steken. Voor sommige moeder is dit ook de reden waarom ze niet naar het ziekenhuis komen om te bevallen. Een thuisbevalling is een derde wereldland absoluut niet veilig en mede hierdoor overlijden hier ook meer moeders en baby´s bij de bevalling

In Ethiopië heb ik ook in een staatsziekenhuis gewerkt en daar waren de bevallingssetten tenminste compleet. In je bevallingset zitten altijd 3 en vaak 6 instrumenten. Hier waren er slecht 2 klemmen beschikbaar en zelfs die waren zo vaak gebruikt dat je ze bijna niet meer open en dicht kreeg. Er waren niet eens scharen, echt onbegrijpelijk.
Voor ik vertrok heb ik veel babykleertjes ingezameld maar ook deze verloskundige instrumenten. Helaas zijn de postpakketten tot nu toe nog niet aangekomen. Ik heb goede hoop dat ze nog zullen komen en ik kan echt niet wachten om de vroedvrouwen in dit ziekenhuis blij te maken met deze zeer bruikbare spullen! Zij kunnen hiermee namelijk alleen in dit ziekenhuis al ruim 6000 mama¨s betere zorg aanbieden.

De derde mama had het ondertussen ook zwaar en ze sprak best wat Engels dus ik kon haar door de weeën heen coachen. Ze wilde niet dat ik verder dan 2 stappen van haar bed vandaan ging en dat heb ik daarom ook niet gedaan.
Toen ze zover was heb ik haar kindje aangepakt! Het was een mooie bevalling en haar zoontje maakt het goed! Na de bevalling wilde ze dat ik haar kindje een naam zou geven en weer heb ik een paar namen genoemd waar zij er eentje uit heeft gekozen.
Ik was echt super blij dat ik vandaag de kans kreeg om een kerstkindje aan te pakken en om deze moeder te kunnen steunen.

Sipi Falls

Afgelopen weekend gingen Donna en ik naar de Sipi Falls. Dit zijn een aantal verschillende watervallen in het Kapchorwa district. We vertrokken al vroeg van huis en dankzij onze goede chauffeur waren we al na 3 uur op de plek van bestemming.
De nacht voor we gingen had het flink geregend en zelfs geonweerd en gebliksemd. Ook onderweg hadden we nog wel een dik uur flinke regen.

Toen we bij de Sipi Falls waren aangekomen was het droog maar bewolkt. Best aardig weer om zo´n flinke wandeling te maken.
Het beloofde een zware tocht te worden, omdat de watervallen zich op verschillende plekken op Mount Elgon bevinden. Nou een zware toch was het zeker, maar het was ook echt de moeite waard om te zien!
De eerste twee watervallen waren nog redelijk goed te bereiken, maar de grond was wel erg glibberig van de regenval van die ochtend. De derde waterval had geen pad. Nouja het ´pad´ was volledig overwoekerd door vanalles en het was gewoon dichte bush bush. Ik was heel blij met de hulp die ik onderweg kreeg van de twee Afrikaantjes waarop in kon steunen. Het pad was namelijk zo onzichtbaar dat ik in de afgrond was gevallen!
Het laatste stukje naar de derde waterval was een en al modder en het was echt van steentje naar steentje springen en hopen dat deze goed genoeg vast lag.
Het uitzicht bij deze waterval was echt mooi. Dit was namelijk de hoogste en het was een prachtig zicht om al dat water van ruim 100 meter naar beneden te zien storten. Het gaat ook met zo veel kracht! De terugweg was erg zwaar. Dankzij de bemoedigende woorden van Donna en de hulp van de gids en een kindje ben ik uiteindelijk weer boven gekomen.

Relaxdag

De dag na de Sipi Falls deden we rustig aan om onze voetjes te sparen. ´s Ochtends zijn we een kijkje gaan nemen op de markt in de stad. Daar verkopen ze op een deel van de markt groenten, fruit, vis en vlees. Op een ander deel van de markt verkopen ze schoenen, kleding en gebruiksvoorwerpen. Dit deel was door de kerstdagen nu alleen niet open.
De geur op de markt was echt al vanaf een afstand te ruiken. Omdat het afval, (in verschillende stadia van ontbinding) tussen de kraampjes in lag en het vlees niet gekoeld bewaard kan worden.

´s Middags zijn we naar the source of the Nile gegaan. Dit was een bepaald punt bij het Victoria Lake, waar de exacte oorsprong is. Het begon helaas 5 minuten nadat we er waren heel hard te regenen! We hebben net zolang gewacht tot het weer was opgeklaard. Daar zagen we ook een groep kinderen dansen en muziek maken in de klederdracht van deze streek. De meiden waren aan het dansen en de jongens waren muziek een het maken met trommels en een soort xylofoon. Ze halen hier geld mee op om hun eigen schoolgeld van te kunnen betalen!

Dat is wel even anders dan bij ons