Murchison Falls National Park
Door: Elise Romijnders
Blijf op de hoogte en volg Elise
11 Januari 2015 | Oeganda, Jinja
Sinds vannacht zijn we weer ´back home´ en de dagen daarvoor waren we op safari in het Westen van het land. Donderdag middag kwam we aan in het park en gingen we de watervallen bekijken. In dit park is het niet veilig om naar de watervallen te lopen, wat we wel konden bij de Sipi Falls, omdat er veel krokodillen zitten. We zijn toen met een boot gaan varen en deze tocht duurde ongeveer 2,5uur. Tijdens de tocht hebben we verschillende vogels, krokodillen, een paar olifanten en veel nijlpaarden gezien! We konden vrij dichtbij de nijlpaarden komen en deze grote beesten waren indrukwekkend om te zien! Er was veel stroming bij de Falls en daarom konden we niet zo dichtbij de watervallen komen. Dat was jammer, maar het uitzicht was nog steeds prachtig.
Onze verblijfplaats stelde niet veel voor. Het was een oude schuur met een paar bedden in een kamer gezet, het was echter nog steeds een upgrade in vergelijking met ons ‘huis’ in Danida, omdat we hier een douche hadden. ;)
Op vrijdag vertrokken we vroeg op een game-drive. Het was prachtig om de zon op te zien komen en het uitzicht in het park was heel mooi. Het is een groot park van meer dan 4000km². Het is bijzonder om te zien, dat er zoveel verschil is in begroeiing. Een kant van het park is bijvoorbeeld meer jungle, met een dichte bomenpartij en veel apen. Een stuk verderop is dan een uitgestrekt graslandschap met alleen af en toe een savanne boompje, waar de leeuwen zich kunnen verstoppen. Dan zijn er ook nog de kale vlaktes en de groene stukken langs het grote meer. We hebben giraffen gezien, heel veel antilopes, een grote kudde buffels en zelfs een luipaard in actie. Het was jammer dat we de leeuwen niet meer hebben kunnen spotten, maar het was weer een hele mooie safari!
Zaterdag vertrokken we rond 8u naar het vliegveld in Entebbe, de rit duurde heel lang. Uiteindelijk waren we er rond 18u en hebben we voor het laatst samen wat gegeten aan het strand. Toen was het toch echt tijd om gedag te zeggen en Donna uit te zwaaien!
Baby Zikuku
Even een update over het kleine meisje waar ik me zo´n zorgen over maakte. De kleine baby in Masese is ondertussen wat opgeknapt. De moeder heeft met de hulp van haar buurvrouw haar eigen situatie verbeterd. Ze heeft een week lang extra eten gekregen om aan te sterken en de baby heeft, door het kolven en vaker aanleggen, nu ook meer moedermelk te drinken. Ze heeft al een kind grootgebracht dus hopelijk loopt het goed af.
Ziekenhuis
Afgelopen week heb ik me in het Main Hospital nuttig kunnen maken bij de zwangerschapscontroles. Deze keer stonden de vroedvrouw open voor wat tips en verliep alles veel meer gestructureerd.
Op maandag had Donna haar laatste werkdag in Mpummude hospital en kreeg ik van haar een telefoontje dat het daar heel druk was. Om 14u vertrok ik bij het ene ziekenhuis om met de brommer naar het andere ziekenhuis te gaan. Daar zaten nog een paar vrouwen te wachten voor een zwangerschapscontrole. Precies toen ik daar mee klaar was kwam er een vrouw de verloskamers binnen wandelen om te bevallen. Daar had ik weer eens even geluk mee. ;) Het was een vlotte bevalling en haar zoontje maakt het goed.
Er waren nog een paar andere vrouwen met weeën opgenomen en een van hun was mijn kapster! Ik had een paar dagen daarvoor nog een check-up bij haar gedaan en vandaag was dan de dag dat ze ging bevallen. Ze wilde graag dat ik bij haar bevalling zou zijn, dus besloot ik om nog wat langer in het ziekenhuis te blijven.
Het was geen makkelijke bevalling en de baby had daarom ook extra ondersteuning nodig.
De dag voor ik vertrok heb ik nog een reanimatiebijscholing kunnen volgen en daar was ik op dat moment heel dankbaar voor. Toen moeder en baby weer stabiel waren kon ik haar blij maken met kleertjes en doeken.
Ondertussen zijn er namelijk 2 grote pakketten aangekomen en zijn er nog 3 onderweg. Morgen mag ik aan de slag op de verloskamers in het Main Hospital en daar kan ik verder met uitdelen!
Onze verblijfplaats stelde niet veel voor. Het was een oude schuur met een paar bedden in een kamer gezet, het was echter nog steeds een upgrade in vergelijking met ons ‘huis’ in Danida, omdat we hier een douche hadden. ;)
Op vrijdag vertrokken we vroeg op een game-drive. Het was prachtig om de zon op te zien komen en het uitzicht in het park was heel mooi. Het is een groot park van meer dan 4000km². Het is bijzonder om te zien, dat er zoveel verschil is in begroeiing. Een kant van het park is bijvoorbeeld meer jungle, met een dichte bomenpartij en veel apen. Een stuk verderop is dan een uitgestrekt graslandschap met alleen af en toe een savanne boompje, waar de leeuwen zich kunnen verstoppen. Dan zijn er ook nog de kale vlaktes en de groene stukken langs het grote meer. We hebben giraffen gezien, heel veel antilopes, een grote kudde buffels en zelfs een luipaard in actie. Het was jammer dat we de leeuwen niet meer hebben kunnen spotten, maar het was weer een hele mooie safari!
Zaterdag vertrokken we rond 8u naar het vliegveld in Entebbe, de rit duurde heel lang. Uiteindelijk waren we er rond 18u en hebben we voor het laatst samen wat gegeten aan het strand. Toen was het toch echt tijd om gedag te zeggen en Donna uit te zwaaien!
Baby Zikuku
Even een update over het kleine meisje waar ik me zo´n zorgen over maakte. De kleine baby in Masese is ondertussen wat opgeknapt. De moeder heeft met de hulp van haar buurvrouw haar eigen situatie verbeterd. Ze heeft een week lang extra eten gekregen om aan te sterken en de baby heeft, door het kolven en vaker aanleggen, nu ook meer moedermelk te drinken. Ze heeft al een kind grootgebracht dus hopelijk loopt het goed af.
Ziekenhuis
Afgelopen week heb ik me in het Main Hospital nuttig kunnen maken bij de zwangerschapscontroles. Deze keer stonden de vroedvrouw open voor wat tips en verliep alles veel meer gestructureerd.
Op maandag had Donna haar laatste werkdag in Mpummude hospital en kreeg ik van haar een telefoontje dat het daar heel druk was. Om 14u vertrok ik bij het ene ziekenhuis om met de brommer naar het andere ziekenhuis te gaan. Daar zaten nog een paar vrouwen te wachten voor een zwangerschapscontrole. Precies toen ik daar mee klaar was kwam er een vrouw de verloskamers binnen wandelen om te bevallen. Daar had ik weer eens even geluk mee. ;) Het was een vlotte bevalling en haar zoontje maakt het goed.
Er waren nog een paar andere vrouwen met weeën opgenomen en een van hun was mijn kapster! Ik had een paar dagen daarvoor nog een check-up bij haar gedaan en vandaag was dan de dag dat ze ging bevallen. Ze wilde graag dat ik bij haar bevalling zou zijn, dus besloot ik om nog wat langer in het ziekenhuis te blijven.
Het was geen makkelijke bevalling en de baby had daarom ook extra ondersteuning nodig.
De dag voor ik vertrok heb ik nog een reanimatiebijscholing kunnen volgen en daar was ik op dat moment heel dankbaar voor. Toen moeder en baby weer stabiel waren kon ik haar blij maken met kleertjes en doeken.
Ondertussen zijn er namelijk 2 grote pakketten aangekomen en zijn er nog 3 onderweg. Morgen mag ik aan de slag op de verloskamers in het Main Hospital en daar kan ik verder met uitdelen!
-
11 Januari 2015 - 19:36
Ermy Romijnders:
Hola Nangobi mia,
Mooi verhaal. Spannend om op safari te zijn met al die dieren in de vrije natuur zo dichtbij. Ik had graag foto's gezien hiervan, volgende keer !?
Donna uitzwaaien zal niet gemakkelijk geweest zijn, jullie hebben veel samen gedaan.
Wat mooi dat je nu de ingezamelde en verstuurde kleertjes en andere spullen zelf kan uitdelen aan de moeders die net zijn bevallen. Dat was je doel en je streven, het heeft tijd nodig gehad voor het zover was. Maar zo zie je maar, alles komt toch nog goed. Binnenkort zullen de andere pakketten arriveren.
Het doet me goed dat onze bijdrage hieraan vanuit Den Dungen zo terecht komt.
Als je in de gelegenheid bent stuur ons hiervan dan een plaatje, één foto zegt meer als duizend woorden!
In een vorig verhaal vertelde je dat er in het Main Hospital ongeveer 500 vrouwen per maand komen bevallen, je zal het zeker druk krijgen de komende tijd. Ik hoop dat er een goede klik is met het team waarin je gaat werken en dat jullie van elkaar kunnen leren en elkaar kunnen aanvullen in alle voorkomende situaties. Zet je beste beentje voor, you are a real good midwife.
groetjes Moekie xxx -
13 Januari 2015 - 09:46
Maya Van De Loo:
Ha meissie
Inspanning door werken en ontspanning door het land te leren kennen. Ja, de natuur lijkt me verschrikkelijk mooi doordat het ook zo anders is dan 'thuis' Wow, ik leer de avontuurlijke kant van je kennen en als nangobi ook de armoedige en behelpende omstandigheden meemaakt. Hierdoor krijg je wel meer respect voor de mensen en hun problematiek rondom levensomstandigheden. Te vaak kijken we met onze westerse ogen en hebben oordelen klaar.
Toch wel fijn die klik tussen Donna, Diede en jij en dat jullie in die eerste maanden toch zoveel samen hebben kunnen doen en ondernemen. ik hoop dat je met de 'nieuwe' vrijwilliger ook 'n klik hebt. Succes met je verhuizing as vrijdag naar je nieuwe adres, veiligheid voor alles.
Breng veel baby's ter wereld in de komende weken. En ja fijn om te horen dat je je doelen en streven al gedeeltelijk hebt kunnen verwerken we leven met je mee. Succes
Tante Maya -
15 Januari 2015 - 07:38
Ermy Romijnders:
Prachtig die foto's en super mooi je haren ingevlochten. Echt africaans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
