verdrietig nieuws
Door: Evelien en Elise
Blijf op de hoogte en volg Elise
11 Mei 2013 | Ethiopië, Mekele
Deze week is weer zeer snel voorbij gegaan. Op maandag waren we echt uitgeput en hadden we nodig om onze batterij op te laden.
dinsdag zijn Evelien en ik naar het Health Care Centre gegaan dat op ongeveer een kwartiertje lopen van ons huis is (De straat uit). We hebben zwangerschapscontroles uitgevoerd en we konden al veel van de gesprekken volgen die de vroedvrouw met de clienten in het Tigrinya voerde. Omdat het andere vragen zijn dan je stelt bij een opname in het ziekenhuis konden we het echter niet volledig zelf doen.
de rest van de week hebben we beide een aantal bevallingen kunnen doen! onze bevallingen aftellen is nu echt leuk omdat we dichtbij ons doel komen! Voor Evelien zijn het er nog 5 tot de 30 en voor mij nog 2 tot de 40 :P
Het is ook leuk dat Satcha en Sharon deze week in het Mekelle Hospital zijn begonnen. We kunnen gezellig samen eten en Sharon overhalen om nu toch écht een keer een bevalling mee te zien!
Op woensdagavond kregen we vanuit België verdrietig nieuws Nadja Meeusen heeft een ongeluk gehad en is daarna overleden. Ze was niet alleen een vrolijke en energieke meid maar ook een talentvolle volleybalster en ze zal enorm gemist worden. Er zijn geen woorden om dit verdriet te beschrijven en op momenten zoals deze zou je willen dat je direct in het vliegtuig naar huis kon springen. Het is heel erg om niet bij de begrafenis te kunnen zijn, maar het is fijn om op 2 Juni thuis te zijn en de afscheidsdienst bij te kunnen wonen.
Er zijn veel dingen die wij van het werken in het ziekenhuis kunnen leren, maar er zijn ook nog een paar dingen die wij aan de Afrikaantjes kunnen leren. Snel reageren in noodsituaties!(fluxus)
Een dokter die bij een noodgeval 15 min. op zich laat wachten om vanuit 1 kamer verder naar een patiënte te komen kijken is geen zeldzaamheid. In situaties als deze zien we in hoeveel we al hebben geleerd na de 9 weken stage die we hier al gelopen hebben. We waren heel blij dat we onze vrouw konden helpen en dat we het voor haar op konden nemen. Mede dankzij onze zorgen op dat cruciale moment leefde ze de dag erna nog!
Het is heel fijn dat we met de meiden onder elkaar over alles kunnen praten, zo kunnen we niet alleen de vrolijke momenten delen, maar elkaar ook steunen op moeilijke momenten.
Evelien en ik zijn echt goed op elkaar ingespeeld op stage we zijn een goed team en het is leuk om te zien dat we aan een half woord genoeg hebben.
Dit weekend zijn we een weekendje op hotel. We wilden ons graag een keer met warm water douchen en internet gebruiken. Daarom zijn we voor 2 nachtjes in het Axum Hotel. De obers snappen er niets van dat we nu opeens wel een kamer hier hebben ;)
Het is moeilijk om voor te stellen dat we over 2,5 week alweer naar huis gaan. Het gaat super zijn om onze familie en vrienden weer te zien, maar het gaat ook gek zijn om hier de deur van ons huis achter ons dicht te trekken en als onze nieuwe vrienden (en ook onze Shari en Satchi) achter te laten.
Het einde van ons avontuur komt dichtbij!
dinsdag zijn Evelien en ik naar het Health Care Centre gegaan dat op ongeveer een kwartiertje lopen van ons huis is (De straat uit). We hebben zwangerschapscontroles uitgevoerd en we konden al veel van de gesprekken volgen die de vroedvrouw met de clienten in het Tigrinya voerde. Omdat het andere vragen zijn dan je stelt bij een opname in het ziekenhuis konden we het echter niet volledig zelf doen.
de rest van de week hebben we beide een aantal bevallingen kunnen doen! onze bevallingen aftellen is nu echt leuk omdat we dichtbij ons doel komen! Voor Evelien zijn het er nog 5 tot de 30 en voor mij nog 2 tot de 40 :P
Het is ook leuk dat Satcha en Sharon deze week in het Mekelle Hospital zijn begonnen. We kunnen gezellig samen eten en Sharon overhalen om nu toch écht een keer een bevalling mee te zien!
Op woensdagavond kregen we vanuit België verdrietig nieuws Nadja Meeusen heeft een ongeluk gehad en is daarna overleden. Ze was niet alleen een vrolijke en energieke meid maar ook een talentvolle volleybalster en ze zal enorm gemist worden. Er zijn geen woorden om dit verdriet te beschrijven en op momenten zoals deze zou je willen dat je direct in het vliegtuig naar huis kon springen. Het is heel erg om niet bij de begrafenis te kunnen zijn, maar het is fijn om op 2 Juni thuis te zijn en de afscheidsdienst bij te kunnen wonen.
Er zijn veel dingen die wij van het werken in het ziekenhuis kunnen leren, maar er zijn ook nog een paar dingen die wij aan de Afrikaantjes kunnen leren. Snel reageren in noodsituaties!(fluxus)
Een dokter die bij een noodgeval 15 min. op zich laat wachten om vanuit 1 kamer verder naar een patiënte te komen kijken is geen zeldzaamheid. In situaties als deze zien we in hoeveel we al hebben geleerd na de 9 weken stage die we hier al gelopen hebben. We waren heel blij dat we onze vrouw konden helpen en dat we het voor haar op konden nemen. Mede dankzij onze zorgen op dat cruciale moment leefde ze de dag erna nog!
Het is heel fijn dat we met de meiden onder elkaar over alles kunnen praten, zo kunnen we niet alleen de vrolijke momenten delen, maar elkaar ook steunen op moeilijke momenten.
Evelien en ik zijn echt goed op elkaar ingespeeld op stage we zijn een goed team en het is leuk om te zien dat we aan een half woord genoeg hebben.
Dit weekend zijn we een weekendje op hotel. We wilden ons graag een keer met warm water douchen en internet gebruiken. Daarom zijn we voor 2 nachtjes in het Axum Hotel. De obers snappen er niets van dat we nu opeens wel een kamer hier hebben ;)
Het is moeilijk om voor te stellen dat we over 2,5 week alweer naar huis gaan. Het gaat super zijn om onze familie en vrienden weer te zien, maar het gaat ook gek zijn om hier de deur van ons huis achter ons dicht te trekken en als onze nieuwe vrienden (en ook onze Shari en Satchi) achter te laten.
Het einde van ons avontuur komt dichtbij!
-
12 Mei 2013 - 01:03
Francine:
Geniet nog van elk moment...want nu gaat de tijd een vliegende vlucht nemen...en voor je er erg in hebt zullen jullie het met de herinneringen moeten doen...die ze je in elk geval nooit meer afpakken! -
12 Mei 2013 - 20:46
Marietje En Jan:
Hoi Elise, Nadat ik je laatste bericht heb gelezen, kon ik het niet meer laten om te reageren.
O,,wat erg, een collega uit belgiè verongelukt, en jullie zo ver weg.
Ik kreeg er ook kippevel van.
Maar ...wat doen jullie het goed en wat leren jullie veel, ik ben jaloers, maar ook vol bewondering
voor wat je presteerd. jullie zijn geweldig . Dit vergeten jullie nooit meer.
En dan werken onder zulke omstandigheden, geen water en stroom, ocharm die vrouwen.
Elise , ik heb genoten van je verhalen,nog even en Moeke uit Nederland kan weer rustig slapen.
Een hele fijne afsluiting, en een goede thuiskomst[ en dan afkicken.
Heel veel liefs van Jan en Marietje uit Boxtel. -
14 Mei 2013 - 16:42
Ermy Romijnders:
Dag lieve meisjes,
Uitdaging, spanning, ontdekking en nog heel veel woorden vertalen jullie verblijf daar. Zo ook het delen van elkaars emoties. Fijn dat jullie vier het zo goed kunnen vinden samen zodat je alles kan delen met elkaar. Het geeft je steun en vertrouwen. Binnenkort ziin jullie weer thuis en horen we uitgebreid over alles wat jullie daar heeft bezig gehouden. Ga met goede moed jullie laatste weken in en volbreng jullie missie, tot gauw -xxx- -
23 Mei 2013 - 14:39
Josephine:
Deze radiostilte duurt me te lang. Waar is het wekelijkse verslag gebleven? Te veel mee gemaakt zeker, en te weinig internet, te veel babies :p ik snap t wel, maar ik hoop snel weer over jullie avonturen te lezen, voordat jullie weer hier in NL en België zijn! Nog veel plezier en succes en geniet van de zon! (hier geen lente...) xx -
24 Mei 2013 - 20:49
Cindy Matthe :
super dat we jullie reis konden volgen in dit natte ,koude Belgie .
leuk voor de mensen hier die toch wel benieuwd waren naar al jullie verhalen zo hebben wij een idee hoe het verloopt , kunnen wij ons hier niet voorstellen geen stromend warm water , en dan klagen we soms nog . Dat zullen jullie niet meer doen na deze reis :)
Een heel belevenis daar , geniet nog van jullie laatste dagen ginder hopelijk nog veel bevallingen en breng maar wat zonnestralen mee naar huis
grt Cindy Matthé vanuit Rijkevorsel -
24 Mei 2013 - 22:30
Luk Lauryssen:
Hey Elise en Evelien,
nog slechts een paar dagen resten jullie om terug te keren! Wat een uitdaging was dat seg! Vertrekken naar het onbekende, het is niet iedereen gegeven! En jullie hebben dat gewoon gedaan en gedacht het is voor onze toekomst! Amai, petje af! Ik heb veel respect voor jullie en ik tel af naar de dag dat je terug zal zijn.
Nog een paar dagen werken en dan nog een beetje bekomen en dan terug naar ullie eigen bedje!!
PROFICIAT EN TOT IN MERKSPLAS OF VEUSSEL!!!
Grt. Luk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
